Teamuitje … met haring? Nein! En ook niet met bratwurst of croissants...
Na Praag vorig jaar reikten de verwachtingen torenhoog – het raadspelletje rond de bestemming was begonnen.
‘Waarheen leidt de weg?’ schalde een evergreen uit de uitvaart-top tien wekenlang over onze bureaus. Je weet wel, om de sfeer er goed in te houden. Tot het verlossende antwoord kwam.
Enter: Tirana, Albanië. Want ons buitenlands bedrijfsuitje is na één keer natuurlijk al traditie. Citaten, opgetekend in allerlei stadia van bewustzijn (#jeweettochhoediebedrijfsuitjesgaan):
- ‘Daar zou ik mijn hond nog van wegtrekken’ - over een lokaal gerecht, met gefermenteerd graan.
- ‘Wie heeft er nog cash?’- de collega die dacht dat Albanië de digitale sprong al wel had gemaakt.
Hoogtepunt van de trip?
Ons bezoek aan het museum van de geheime politie. Daar stonden we, middenin de schimmige geschiedenis van het ooit zo gesloten Albanië, voor het bord waarop 36 martelmethodes in detail werden beschreven. En wie stond daar, in opperste concentratie, een foto te maken? Juist, de collega, die nog altijd bij hoog en laag beweert dat het puur uit ‘historische interesse’ was, en niet als inspiratie voor de volgende brainstormsessie.
En dan was er nog onze persoonlijke handleiding voor dagelijkse uitmuntendheid. In dit land waar voorheen het Rode Boekje van Mao de bijbel was, kregen wij bij ieder diner - naast dat ene shot raki - als toetje een stukje uit ons eigen Playbook voorgeschoteld. En elke ochtend gingen we erin als onze eigen beste versie – scherp, en onbevreesd nieuwsgierig. Altijd spot on, altijd klaar om de lat net iets hoger te leggen, ongeacht het gemis aan vertrouwde koffie. Of het nu ging om het vinden van de diepste inzichten in een museum of op de bodem van een glaasje raki, wij waren er met volle aandacht bij.
Hoe het echt ging?
Een kudde creatieve makers trok drie dagen lang door het ooit hermetisch gesloten Albanië. Een land dat zich voor ons opende als een geheime dossierkast waar wij met open minds doorheen bladerden. Dagen gevuld met lekker eten, spannende activiteiten en teambuilding. Waar muren ooit luisterden, wandelden wij nu met oren gespitst en de geest volledig op scherp. We versterkten banden en gingen de diepte in (met een zipline). We kwamen nader tot elkaar (in volle clubs en driepersoonskamers). We namen kennis van taal, cultuur en ‘couleur locale’ … en zitten weer vol inspiratie om mooie dingen te maken!
